Święty od ognia i wody chroniący
z dnia: 2012-05-02Florian urodził się ok. 250 roku w dawnym Ceti – Dolna Austria. Jego młode życie przypadło na okres prześladowań chrześcijan. Został powołany do armii cesarstwa rzymskiego Dioklecjana Tam przypadła mu funkcja organizatora i dowódcy oddziałów gaśniczych wchodzących w skład armii Imperium Rzymskiego. W 304 roku ujął się za prześladowanymi legionistami chrześcijańskimi. Za ten czyn został najpierw pobity do nieprzytomności,
a potem bardzo srogo ukarany. Skazano go na karę śmierci. Wyrok wykonano – najprawdopodobniej - 4 maja 304 roku. Zginął śmiercią męczeńską. Przywiązano mu do szyi młyński kamień, a następnie wrzucono do rzeki Enns (na terenie dzisiejszej Górnej Austrii w miejscowości Lauriacum). Jego ciało odnalazła wdowa - Waleria. Nad grobem męczennika, z czasem, wybudowano kościół i klasztor ojców Benedyktynów.
Uznany za świętego chroni przed ogniem, powodzią, burzą i piorunami.
W 1436 r. św. Florian został zaliczony, wraz ze świętymi: Wojciechem, Stanisławem i Wacławem, do głównych patronów Polski. Otrzymał też honorowe miejsce w pieśni pełniącej rolę hymnu narodowego. Jedna
z dopisanych ku czci świętych zwrotek Bogurodzicy brzmi:
Święty Florianie,
Nasz miły patronie,
Proś za nami Gospodyna
Paniej Maryjej Syna.
Święty Florian przedstawiany jest najczęściej w stroju legionisty rzymskiego, który z dzbanka wylewa wodę na płonący dom. Najbardziej znanym w Polsce miejscem, gdzie gdzie czci się kult świętego Floriana jest Bazylika św. Floriana w Krakowie (na Kleparzu) oraz Sanktuarium św. Floriana w Chorzowie.
W Częstochowie kościół pod wezwaniem św. Floriana mieści się przy
ul. Gaczkowskiego (dzielnica Raków).
an